sajak anyar 3

Cibiuk dina suku
satapak jalan ka puncak
ambuing, netekna ngigelan karep

Pangeumbing eurih garing
Srangéngé morérét haté
Kutan katiga, panutan
Henteu lantis ku cimata

Saléngkah nanjeur kabetah
Sarénghap beurat kaseunggah
Euleuh lewangna …
Di tukang umur ngajungkrang

Mipir gawir
Mumunggang anu kasorang
Biheung datang
Ka anu ditéang
Batuna sarwa kulawu
Tapi mun puncak katincak
Déét temen nu kakobét
Gunung puntang
Mo burung keuna panangtang
Bongan hirup, panutan
Teu wéléh nguntup




 Sumuhun. Didugikeun deui abdi ka Ramadhan
Sanajan badan rambay ku barebedan
Dosa-dosa nu kapapay tacan kungsi katobatan
Diparengkeun deui ayeuna datang ka lawang kasucian
Sumuhun. Dipaparin deui abdi kasempetan
Sideku nyuuh dina amparan pupuhu bulan
Bari diri hanyir getih. Baloboran ku rupa-rupa doraka
Kanyaah Gusti, geuning sakitu pohara
Maha Kawasa Anjeun, ya Robbana
Nu nebihkeun malakalmaot ti umur abdi ayeuna
Abdi puasa kalayan direjekian sagemblengna
Abdi buka kalayan direjekian taya kirangna
Abdi ditangtayungan. Dijaga diraksa. Ditatap diusap
Maha Berehan Anjeun, ya Wahhab
Padahal abdi tan kendat maksiat
Padahal abdi taya lirenna hianat
Ngabur mangprung kanirca diumbar diabur
Maha Pangampura, Anjeun, ya Goffur
Mugi abdi dilebetkeun ka nu kenging rohmat
Sanaos ukur kekebul dina gorombyangan jagat
Allahumma inni as’aluka bi rohmtikal lati
Wasi’at kulla syai’in antaghfiro lii.
2.
Girimis langit. Girimis tangis
Jadi hinis. Nyebitan rereged diri
Nu teu euih-euih. Ngongkoyangan jiwa dareuda
Peurih liwat ti peurih. Bet teu euih-euih
Nalangsa tinggal nalangsa
3.
Wates lahan mulang geus ketembong
Kawas panonpoe moncorong
Nojo panon. Da ngan sahontaleun
Ngan napsu jeung rasa marakayangan
Ngaberung teu eureun-eureun
4.
Padahal aya nu ngajega megat
Malaikat. Malaikat. Malaikat
Ngintip-ngintip ku cameti
Rek lumpat, lumpat ka mana”
Pajaratan masih lega ukur keur hiji raga
Rek kabur samemena
Moal isuk moal jaga
Ancaman ajal datang tumiba
Ngadago panggero
Ka kalbu nu ayem tengtrem
Ngan naha bari jongjon bogoh sono
Ka buana poek peteng.
***
Satengahing Hujan Cimata

 

 

 

 Jorélat hurup nyentakan kiceup
Siga sora anjeun basa poé éta
Maragatkeun kolébat balébat
Dina inghak pegat-pegat
Dina monitor panon anjeun banjir kacidra
Siga sorot nu teu kendat jajaluk
Neang sakeclak piwelas
Huntu anjeun lir ngulincer
Néang longkrang lebah mana
Céda kuring nu gudawang
Rébuan hurup geus ngaruntuy
Nyambung ti juru ka juru
Kolotrakna sora kéyboard
Ngaguruh jadi tatabeuhan
Nu madungdungkeun lagam durma

Rébuan hurup baranahan
Ngagugulung minuhan layar
Tuluy ngabring néangan di mana nya
Kudu nyamuni
Aya hardisk nu gugupay
Hawar-hawar kipasna kokocéakan
Prosesor mungguh ngabiur
Melesat hayang ngolah pirang-pirang kahanjelu
Hurup-hurup ngabring silih sedek
Ngagulung di unggal juru
Ngabayak di unggal logak
Tuluy geruh silih tunjuk
Tina monitor
Hurup-hurup moncor paantay-antay
Jadi ramo anjeun nu kukuna mungguh paranjang
Gupuy-gapay siga nyiar pamuntangan
Komputer mungguh ngahiung
Basa ramo anjeun
Lalaunan eunteup dina mouse
Mencet shut down

Bismillah nyanggakeun kidung
‘na hariring tepiswiring
dina tembang banjar karang
rumpaka rajah talari
pangrajah ngarumat basa
basa warisan bihari.
Basa warisan luluhur
tegesna paparin Gusti
rawayan pikeun manusa
tah asih eusi bumi
miwanoh papada bangsa
mihéman papada abdi
Basa indung urang jungjung
urang jurung manjang manjing
urang raksa dina nyata
ngajirim ‘na tata titi
ngawujud ‘na paripolah
ngawaris ka seuweu siwi
Basa indung masing nanjung
muga mekar hirup hurip
hirup ‘na mangsa ayeuna
hurip ‘na mangsa kiwari
waluya dugi ka jaga
walagri saumur bumi
Amin ya Alloh Nu Agung
Hurip abdi waras nagri



 Ngémploh pucuk-pucuk entéh
Mulas léngkob jeung lamping nu keur gumiwang
Sapanjang jalan rumangsang muru hibar gebur beurang
Hawar-hawar, kahariwang dilaungkeun kawih leuweung
Sabot mipir jegir pasir jeung kaketir nangtang ringkang
Lalaunan angin rintih ngusapan lengkah guligah Luak-léok ngitung tikungan
Kalah kérok balas nyawang pulas haté jeung langitna
Balitungan antara was-was mun nyorang lelewang jungkrang
Jeung panggupay ti palebah mumunggang gunung panungtung
Padungdengan sabot méga katémbong beuki meuleukmeuk
Samar-samar nyidem hujan jeung guludugBeuki jauh nyusud waktu
Bet kasarung satengahing kahayang nu pasulabreng
Antara ngajuringkang ka landeuhkeun, ka sisi talaga wening
Atawa rék terus nyusul jangjang julang kumalayang nilar sayang
Humandeuar ti tetelar ka tetelar nu horéng teu matak kelar
Kalah awor jeung geuneuk kelun halimun
Ngalulungsar di totowang
Mépéndé rurungsing jantung nu gumuruh silantangan
Sanggeus lawas ngaprak mangsa ngasruk tegal alimusa
Beuki surti yén mumunggang panganggeusan ngancik dina sanubari
Ngan kari ngaragap diri nu mindeng ngaberung mangprung
Kari naker ieu ketak saméméh béakeun hégak


 Ngémploh pucuk-pucuk entéh
Mulas léngkob jeung lamping nu keur gumiwang
Sapanjang jalan rumangsang muru hibar gebur beurang
Hawar-hawar, kahariwang dilaungkeun kawih leuweung
Sabot mipir jegir pasir jeung kaketir nangtang ringkang
Lalaunan angin rintih ngusapan lengkah guligah Luak-léok ngitung tikungan
Kalah kérok balas nyawang pulas haté jeung langitna
Balitungan antara was-was mun nyorang lelewang jungkrang
Jeung panggupay ti palebah mumunggang gunung panungtung
Padungdengan sabot méga katémbong beuki meuleukmeuk
Samar-samar nyidem hujan jeung guludugBeuki jauh nyusud waktu
Bet kasarung satengahing kahayang nu pasulabreng
Antara ngajuringkang ka landeuhkeun, ka sisi talaga wening
Atawa rék terus nyusul jangjang julang kumalayang nilar sayang
Humandeuar ti tetelar ka tetelar nu horéng teu matak kelar
Kalah awor jeung geuneuk kelun halimun
Ngalulungsar di totowang
Mépéndé rurungsing jantung nu gumuruh silantangan
Sanggeus lawas ngaprak mangsa ngasruk tegal alimusa
Beuki surti yén mumunggang panganggeusan ngancik dina sanubari
Ngan kari ngaragap diri nu mindeng ngaberung mangprung
Kari naker ieu ketak saméméh béakeun hégak


 Hariring angin rumangsang
Ka landeuhkeun, nebak rénghap saamparan pucuk entéh
Ngahiliwir ka talaga nu kasawang kapulas lélénglang langit
Lebah dinya kulit cai tingborélak ngariak-riakkeun wanci
Bet kaambung dumalingding seungit jemplingSungkeman lemah kahéman
Nyambuang ti lamping wening nu katémbong semu ngénclong
Aya kalbu langkung langgong tibatan kelewung gunung
Langkung hurung manan talaga nu keur gumiwang
Lalaunan ngajaulkeun lamunan ka alakpaulBut-bat jalan panineungan
Ngagurat héhéjo kebon nu nungtung di sukugunung
Kelun haseup ti rarambu leuweung pineus lain tangara balai
Ngan ukur gebur kakangen ngagupay méga kasumba
Nu ngalayang ka jabaning langit bungurKapireng kawih kamelang
Moalboa riring mojang pasisian nu keur migandrung sarakan
Ngayunambing lamping rungsing diléntab létah srangéngé
Talaga beuki gumenclang dina pepeteng jajantung
Méméh lunta muru lembur pangsingkurna



 Cijapati kapiati, ngancik ‘na acining wanci
Sanggeus nilar kelun kota nu dihuru matapoé
Cunduk ka liliuh langit, ka léngkob lemah ngémplohna
Saampar gambar kakelar digelar satatungtung teuteup
Di sapanjang jalan angin ngahiliwir nepis wiringLapat-lapat, marakbak lembur di lebak
Bet kasawang keur anteng namperkeun jempling
Sabada gumuruh dayeuh dibendung tambakan gunung
Ukur suling nu kapireng mirig kalbu humariring
Di sapanjang jalan méga kumalayang muru layungNanging anjeun geuning suwung di lulurung
Teu katémbong kumolébat mapag kangen di tanjakan
Ngan gupay pucuk halimun ti kampung tungtung pudunan
Nu kapireng ngajak reureuh satengahing lalampahan
Di sapanjang jalan soré muru sisimpéning peuting
Meureun anjeun geus ngampih ka lembur bungur
Terus ngempur kahieuman handeuleum leuweung katineung
Barang ringkang kalah nyorang gelebug aweuhan mangsa
Ukur bisa sumoréang ka lamping nu geus kalarung
Di sapanjang jalan layung muru gebur bulan kayas




 Trijata, cuang lawungkeun paneuteup
Ka lawangsaketeng peuting nu katembong nyangkeredong
Sanggeus mipit gurat-gurit lambaran layung panungtung
Rek labas maratkeun ketak, tuluy nyusud kingkilaban
Nu kasawang tingbarasat lir suar panuduh lampah Trijata, cuang miang ngitung gunung
Da geuning lempagan waktu terus ngabeledig ringkang
Ti dayeuh nyedek ka kampung, milang reuma meunang lewang
Kari mereketkeun geugeut, nyingraykeun sewu rurungsing
Humariring mapag peteng sapanjang liliwung peutingTrijata, cuang narabas halimun
Nu ngadingding mindingan lungkawing jungkrang
Metik genclang cika-cika satengahing hiuk wanci niruk mongkléng
Sugan bulan rek kasampeur ngempur di mumunggang jempling
Ngagulubur ngahibaran jalan panjang ka sagara



Na haté jaman batu dugi ka waktos sareupna aya Qabil, Dajjal, Jalut, Abu Lahab, Qorun, Pir’aun, sareng sajabina, nu janten gambar Rahwana ngagurat sapanjang rahim dugi ka kubur. Hawana nyedek maleukmeuk, sanaos ngingkin parfum, sutra, atanapi inten gugunungan. Lebetna tiasa halon tiasa heuras, tiasa ngajirim sihung atanapi taraté ligar. Kantenan deui mangsa power shift.
Namung na manah tiap jaman ogé aya Daud nu ngagedur meulah buana, nugar batu-batu nu ngajantenkeun barang seni janten sesembahan ancurkeuneun Daud. Daud iru Daud Power Shift, Daud jaman intrik, jaman puncak éstétika nyatana bangké. Jaman soméah nyatana meuncit. Namung tetep bakal aya Daud nu tiasa ngabéntenkeun jas nu lebetna malati sareng balati. Nu bakal ngatepel Jalut sanos disimbut ku imut dina pésta-pésta gunting pita dugi ka lamunan pabrik sabun.
Ogé bakal tetep aya Daud, nu ngiring merangan oknum, ancrub neuleuman béntang-béntang nu tikelebuh, atanapi planét nu sasab. Daudnu ngatepel Jalut ku puisi, petisi, gerakan démokrasi, dugi ka Barjanji. Sareng sigana bakal aya Daud, nu ngawasé nganggo manah, nganggo polo nu asak timbangan.
Bakal tetep aya Daud nu haleuangna nyuburkeun kacinta, nguburkeun nafsu, ngaligarkeun kembang-kembang sapanjang harepan jeung impian.




Ngémploh pucuk-pucuk entéh
Mulas léngkob jeung lamping nu keur gumiwang
Sapanjang jalan rumangsang muru hibar gebur beurang
Hawar-hawar, kahariwang dilaungkeun kawih leuweung
Sabot mipir jegir pasir jeung kaketir nangtang ringkang
Lalaunan angin rintih ngusapan lengkah guligah
Luak-léok ngitung tikungan
Kalah kérok balas nyawang pulas haté jeung langitna
Balitungan antara was-was mun nyorang lelewang jungkrang
Jeung panggupay ti palebah mumunggang gunung panungtung
Padungdengan sabot méga katémbong beuki meuleukmeuk
Samar-samar nyidem hujan jeung guludug
Beuki jauh nyusud waktu
Bet kasarung satengahing kahayang nu pasulabreng
Antara ngajuringkang ka landeuhkeun, ka sisi talaga wening
Atawa rék terus nyusul jangjang julang kumalayang nilar sayang
Humandeuar ti tetelar ka tetelar nu horéng teu matak kelar
Kalah awor jeung geuneuk kelun halimun
Ngalulungsar di totowang
Mépéndé rurungsing jantung nu gumuruh silantangan
Sanggeus lawas ngaprak mangsa ngasruk tegal alimusa
Beuki surti yén mumunggang panganggeusan ngancik dina sanubari
Ngan kari ngaragap diri nu mindeng ngaberung mangprung
Kari naker ieu ketak saméméh béakeun hégak




Hariring angin rumangsang
Ka landeuhkeun, nebak rénghap saamparan pucuk entéh
Ngahiliwir ka talaga nu kasawang kapulas lélénglang langit
Lebah dinya kulit cai tingborélak ngariak-riakkeun wanci
Bet kaambung dumalingding seungit jempling
Sungkeman lemah kahéman
Nyambuang ti lamping wening nu katémbong semu ngénclong
Aya kalbu langkung langgong tibatan kelewung gunung
Langkung hurung manan talaga nu keur gumiwang
Lalaunan ngajaulkeun lamunan ka alakpaul
But-bat jalan panineungan
Ngagurat héhéjo kebon nu nungtung di sukugunung
Kelun haseup ti rarambu leuweung pineus lain tangara balai
Ngan ukur gebur kakangen ngagupay méga kasumba
Nu ngalayang ka jabaning langit bungur
Kapireng kawih kamelang
Moalboa riring mojang pasisian nu keur migandrung sarakan
Ngayunambing lamping rungsing diléntab létah srangéngé
Talaga beuki gumenclang dina pepeteng jajantung
Méméh lunta muru lembur pangsingkurna




Cijapati kapiati, ngancik ‘na acining wanci
Sanggeus nilar kelun kota nu dihuru matapoé
Cunduk ka liliuh langit, ka léngkob lemah ngémplohna
Saampar gambar kakelar digelar satatungtung teuteup
Di sapanjang jalan angin ngahiliwir nepis wiring
Lapat-lapat, marakbak lembur di lebak
Bet kasawang keur anteng namperkeun jempling
Sabada gumuruh dayeuh dibendung tambakan gunung
Ukur suling nu kapireng mirig kalbu humariring
Di sapanjang jalan méga kumalayang muru layung
Nanging anjeun geuning suwung di lulurung
Teu katémbong kumolébat mapag kangen di tanjakan
Ngan gupay pucuk halimun ti kampung tungtung pudunan
Nu kapireng ngajak reureuh satengahing lalampahan
Di sapanjang jalan soré muru sisimpéning peuting
Meureun anjeun geus ngampih ka lembur bungur
Terus ngempur kahieuman handeuleum leuweung katineung
Barang ringkang kalah nyorang gelebug aweuhan mangsa
Ukur bisa sumoréang ka lamping nu geus kalarung
Di sapanjang jalan layung muru gebur bulan kayas




Trijata, cuang lawungkeun paneuteup
Ka lawangsaketeng peuting nu katembong nyangkeredong
Sanggeus mipit gurat-gurit lambaran layung panungtung
Rek labas maratkeun ketak, tuluy nyusud kingkilaban
Nu kasawang tingbarasat lir suar panuduh lampah
Trijata, cuang miang ngitung gunung
Da geuning lempagan waktu terus ngabeledig ringkang
Ti dayeuh nyedek ka kampung, milang reuma meunang lewang
Kari mereketkeun geugeut, nyingraykeun sewu rurungsing
Humariring mapag peteng sapanjang liliwung peuting
Trijata, cuang narabas halimun
Nu ngadingding mindingan lungkawing jungkrang
Metik genclang cika-cika satengahing hiuk wanci niruk mongkleng
Sugan bulan rek kasampeur ngempur di mumunggang jempling
Ngagulubur ngahibaran jalan panjang ka sagara



 Rupa kulawu ngajorélat na padalisan sajak
Dina baris munggaran, hiji katineung teu cumpon
Salumar balébat tungturubun nété tarajé hujan
Ngabukakeun suku langit
Ngetrokan panto cinta nu ngonci salawasna
Dina padalisan sajak, hiji grafiti ngeyembeng
Balébat beuki kuleuheu na kongkolak mata
Lelembutan srangéngé marojéngja
Sakur tatangkalan mulungan cahaya
Héhéjo sawarga nyumputkeun asih
Malih rupa jadi katiga nu nyeceb jeroeun dada
Bangbalérkeun tresna nu kungsi nyanding na haté urang
Najan hiji nostalgia moal pupus dina implengan
Sanggeus urang sapuk keur mungkas carita
Sanggeus bolay ngaraketkeun kekentel rasa
Bangbalérkeun saniskara katineung nu kungsi karandapan
Basa taun-taun bet karasa beuki nguluwut
Basa haté urang beuki talobéh kana rasa nu nyangkaruk



  Asih nu datang asih nu urang
Murubmubyar na émutan séwang-séwang
Bet honcéwang lamun urang kudu miang
Bet hariwang lamun urang kudu anggang
Jungjunan,
Ieu asih banget gandang na harepan
Ieu tresna banget kentel na implengan
Asih nu datang asih nu urang
Sumelesep na mamaras lelembutan





Sok tumaros saban neuteup langit
naha béntang nu ngampar baranang
cicingna di dinya baé
tara patukeur matuh
sumawona pahili calik
narah pagirang-girang
teu paluhur-luhur
bet angin héman ngiberan
maneuh sotéh puguh béntang nuju wirid
anteng nyambat pangéran
Sok tumaros saban neuteup langit
naha bulan satia némbongan
bangun nu taya kacapé
kumaha lamun pundung
bulan indit teu deui balik
béntang taya baturna
ngabigeu ngawagu
angin héman ngabéjaan
puguh bulan satia moal rék jalir
gumusti ka pangéran
Sok tumaros saban neuteup langit
mangsa beurang alam téh gumawang
kacaangan panonpoé
pareng mangsana surup
cahya ngempray ngampih ka mendi
inggis teu deui datang
lunta duméh pundung
pok angin halon ngiberan
moal enya nu dikir indit lumingsir
ngolémbar ti pangéran
Saban pareng anteng neuteup langit
tingkalayang kalangkang sorangan
ngoléab pating koloyong
geuning diri kapahung
rampang-reumpeung ka mana ngeumbing
taya akar keur muntang
ngoléang ngalayung
da puguh diri keur bingbang
gupuy-gapay pangéran taya kasungsi
duka aya di mana




Sabada jarak langgeng misahkeun
Ajag jeung bulan. Kasimpé
Lumampah sapanjang gang, rél keréta api, walungan
Runtah, imah-imah kardus,
Kota demi kota nu diduruk layung
Beuki jauh, beuki jauh muru kidul
Ka palabuan-palabuan nguyung, dayeuh-dayeuh buruk
Hawa mingkin ngageuri sarta langit nyurucudkeun
Usum nu hanjelu. Aya kompas ngalungsar di darmaga
Jarumna japah jeung nanah, lalaunan dirurub lawon layar
Nu muguran tina tihang-tihang waktu
Kuring longkéwang mulungan tulang iga
Nu kasarung dina halimun jeung angin subuh
Sajak kuring beuki anggang, beuki anggang
Tina baseuh biwir anjeun nu cenah mangkak duka di mana
Kekecapan
Kalah lamur jeung sarébu parahu nu kalebuh
Dina sabotol arak. Kingkilaban
Ngolébatkeun imut anjeun lir taman sari
Di langit nu lungkawing. Tapi kuring
Bongan sapuk jeung kasimpé
Lumaku deui, maluruh pucuk kidul
Kutub nu paling buni, imah-imah salju
Nyingkur tina timburu panonpoé
Pangjugjugan saban musafir
Lahan paling suni, lahan paling tumaninah
Pikeun kalbu nebarkeun réwuan siki  taun, siki tatu
Jadi saampar kebon anggur




Ngagambar sarébu mata kasimpé
Mata. Merul tina sapasang panon anjeun
Panon. Nu hanjat ka basisir, basa ombak
Mulangkeun mangpirang sarah parahu tatu
Jauh. Ti dasar sagara kasono
Tepung deui jeung anjeun, suku langit
Teu weléh maleukmeuk. Laut hawuk
Sanggeus lawas nguluwut leungiteun sajak cinta,
Layar-layar, camar, ungkara mutiara; iwal
Sapasang panon anjeun nu haat balabuh
Sabada taun-taun pajauh
Kuring anteng ngagambar sarébu mata kasimpé
Segak hégak warna. Muriang
Ngaranggeum implengan, ngalenyepan
Sarta ngaguratkeun isarah rindat-rindat
Rusiah. Sarébu mata kasimpé
Rabeng patinglémbéréh ngébréhkeun raheut sewang-sewang
Lir sarébu parahu nu ngakut sarébu dunya
Ti sarébu panyajak nu paragat dina kamar kecapna séwang-séwang
Kuring ngababakan, mites-mites régang usum
Ngawangun saung kasabaran. Sabab surti
Lalampahan baris ka jaruji, lebah dieu,
Gumulung jeung peurih kikisik
Mun peuting, mun peuting nyéblokkeun kelemeng
Kuring, jeung angin nu satia, nyerebungkeun durukan daun garing
Ngawur-ngawur arak kana rengat hawa
Sangkan warna langgeng mekar jeung rupa rusiahna
Boa mangabad-abad, ngagambar sarébu mata kasimpé
Mata. Tina sapasang panon anjeun
Panon. Nu hanjat ka basisir
Mulangkeun mangpirang sarah parahu tatu
Jauh. Ti dasar sagara kasono




Sora talapok
Kuda, pecut ti langit nu jauh, kareta tatu
Ngagiles japah mata kompas, kitab timburu
Ngaduruk kota demi kota, beungeut-beungeut guligah
Usum nu pias, lalumpatan nyered kakasih
Dina tong sampah,  jeung panto masjid, gerbong-gerbong
Sirine, gudang bandera, toko minuman
Sarta sapotong alun-alun; tingsurungkuy
Nyarumput buni dina urat nadi kuring
Peuting teuing ngampih dimana
Dina laci ukur aya pestol jeung rewuan pelor
Karahaan. Di luar, tina jandela nu talobros dipalengpeng
Simpe, bulan ngayambang kajiret
Mata cileuncang, angin maca peurih
Sajak ajag, kalimah ngarongheap tuluy rubuh
Katinggang salambar daun jambu
Nu gugur ku jangjang kalong, halimun nangkeup raheut
Palangkakan waktu mangsa saurang wanoja ngagusur layon
Kakasih saluhureun trotoar
Kuring masih keneh maluruh tunduh
Sapasang sapatu ngajak besuk ngalongok kalbu
Nu dipasung di kebon candu
Peuting teuing ngampih dimana
Taya kekecapan atawa birahi
Saukur nembakkan eureup-eureup ku mangrewu pelor karahaan
Dina dada sorangan
nembak kakasih




Di pangangonan
Kuring
Jadi taneuh nu diseuseup jukut
Jadi jukut nu diremus domba
Jadi domba nu direcah maung
Jadi maung nu digorogot waktu
Jadi waktu nu diangon ku Anjeun
Anjeun. Anjeun, gulak-gelik, luhureun tonggong panonpoe
Niup suling pinuh kasimpe, pinuh timburu
Di dieu, aya angin nu satia ka kuring
Di langit, saha nu satia ka anjeun?




Di pakalangan
Malaikat nabeuh renghap kekecapan
Kuring nyulusup
Antara tatu jeung dunga
Antara khusu jeung guligah
Simpe nu anggur
Budak bolon ngeukeupan para nabi
Gumulung na raga pandita
Talaga muja semedi
Riak laut batin
Kuring giung nenjo wates-wates teuleum
Dileled ombak implengan




(Milang léngkah ti mangsa ka mangsa
ngitung umur waktu demi waktu
ngijir-ngijir wanci ti bihari ka kiwari
Ki Sunda cenah mah leungiteun dangiang
leungiteun tapak
leungiteun lacak
Nu aya ukur kari ngaran
ukur kari ngaran!)
Sakséni tuh langit nu paul, sakabéhna paul
atra walatra dipapaés ngeplak bodasna méga4
Sakséni tuh tanah angar nu ngan kari saheureut
di gédéngan ku imah-imah beton
ngajungkiring mapaésan dayeuh Bandung
Di gédéngeunana deui villa-villa alagréng
masieup lemah sarakan
Bihari
karuhun ngawariskeun kanyaah
Tanah nu héjo ngémploh
sagara pulas paul
langit lénglang, méga bodas
kapan nu urang
Kiwari
urang kari nyawang
tanah nu héjo ngémploh tinggal saheureut
sagara kelirna rupa-rupa
kacampuran mangpirang kokotor
langit lénglang bet jadi ngemplong
dirogahala ozon
Kapan éta gé geus jadi milik urang
Baringsupagi
tanah, sagara, langit
biheung kumaha jadina
biheung kumaha engkéna
2
Duh, si miskin jadi kaom terusir
si kaya bisa mungkir
Si miskin dibuligir
si kaya jadi kafir
Duh, si miskin jadi kaom terasing
si kaya ngabaheuhay di menara gading
Si miskin jadi maling
si kaya teu ambil pusing
(Lawang si kaya lawang si miskin
ngajega jungkrang nu lungkawing)
3
Mangsa pangawasa nagri raos-raos calik
na korsi gilang kancana
aya nu gupuy-gapay néang puntangeun
pabeulit reujeung eusi beuteung
nu taya kendatna melas-melis ménta eusi
Ari di ditu, nu raos-raos calik
teu engeuh dunya nu di handap
(riceuw-riceuw sual démo
sual undakna bahan-bahan poko, rékening listrik
jeung telepon
sual milih pikadéseun jeung pigubernureun
pabaliut jeung sawatara katugenah rayat
kaom cacah kuricakan)
Di dieu
urang leungiteun beungkeutan
rempug jukung sauyunan saukur sloganismeu anu cumah
kecap “menjalin persatuan dan kesatuan”
ukur payus mapaésan layar télévisi
4
(Ki Sunda nu ti mangsa ka mangsa pinuh dangiang
Geus dicatet ‘na lambaran sajarah
Geus dicutat ‘na lambaran lontar
ti jaman raja-raja bihari
tug tepi ka jaman konglomerat kiwari
tétéla masih kénéh poékeun
ngararampa jalan sorangeun)
Ka mana Ki Jurupantun
ngapung-ngapung ngaprak méga ngabaladah buana
Ka mana ronggéng-ronggéng makalangan
da geuning kasilih héab ti kulon
mangsa rock, slowrock, heavy metal, rap
geus teu nyemah deui di tanah urang
4
Tuh,
pasawahan, balungbang, pasir
jungkrang nu lungkawing
geus keuna ku héabna pangwangunan
(Pangwangunan!
Pangwangunan!
Cenah mah demi karaharjaan?!
Cenah mah demi ma’murna nagri?!
Di pakaleran Bandung kuring mireungeuh kebon-kebon sugih jadi wangunan alagréng
Di tegalan upluk-aplak kuring mireungeuh lapangan golf dibudayakeun
Di mana-mendi kuring mireungeuh pabrik-pabrik dug-deg
Di langit nu geus kahéaban ozon kuring mireungeuh parapangawasa nagri bentik curuk balas tutunjuk
Di satukangeun méga kuring mireungeuh diri gupuy-gapay muntangan méga
5
Barudak seunggah ulin di buruan
sab buruanana ngan sacangkéwok
Barudak seunggah rék ulin mangsa bulan keur béngras
Ucing sumput ditéma bancakan jeung bébénténgan
atawa oray-orayan reujeung slépdur
sab di puseur-puseur pertokoan sadia kaulinan ti kulon
Tamiya, vidéo games, games-watch, pé-és
mahabu di mana-mana
Basa rumaja Sunda geus jadi basa nu mandiri
Basa Batawi elu-gué pacampur basa gogog
direumbeuy basa Inggris little-little younkey
Laju,
Ki Sunda di mana?
Dangiangna kumaha?
(Geus béakeun dangiang cenah Ki Sunda téh
geus leungiteun tapak
geus leungiteun lacak
lalaguanana gé cenah geus béakeun wirahma
béakeun wirahma;
Rék kumaha ketak Ki Sunda
Rék ka mana nya lampah kudu ngaléngkah?)
6
Ki Sunda
Ieu kuring urat nu manteng jeroeun awak anjeun
Ieu kuring balung kadeudeuh nu nganteng na lelembutan
Ieu kuring getih kaasih nu ngamalir saawak-awak
Rék di mana nya kudu ngarereb?
Rék kumaha nya pilampaheun?
Kuring katambias di tanah ciciptan parapohaci kiwari
Kuring ngalungsar di tanah nu ngan kari saheureut
Kuring leungiteun lacak
Kuring leungiteun tapak di jaman kiwari
Sajarah bihari nu kacaturkeun léndo ku cai
ma’mur ku tatanén
kiwari ukur jadi catur tanpa bukur
ukur aya dina dongéng-dongéng
ukur aya dina seminar-seminar
ukur aya dina sawala-sawala parabudayawan
(Ema,
dikamanakeun tanah sacangkéwok
nu baheula dipaké ngubur bali?)
(Bapa,
rék di mana barudak urang mun rék mulan?)
7
Hyang karuhun, hyang batara-batari
tutunggul kamerdékaan geus ditanjeurkeun di ieu nagri
tapi bulan pias angger ngaririwaan luhureun langit
tapi béntang bet teu nembongan saendeng-endeng
(Boa ngan ukur ririwan
mangsa urang pules ku rupaning katugenah
Boa ukur ririwan
mangsa kaadilan méhong ku mangsi hideung kakawasaan)
8
Geus!
Teu kudu deui nyarita perkara bulan jeung béntang
da langit geus nyakséni
getih hangru jeung bugang nu patulayah ukur jadi saksi jaman nu pireu
ngabigeu
Tuh!
Bulan jeung béntang mah ukur papaés
mangsa urang keur lindeuk ku katunggara cinta
Teu!
Teu kudu deui nyarita perkara;
langit nu lénglang, bulan nu béngras, atawa béntang nu baranang
da saksi jaman réa kénéh nu kudu dipaliré
dipiroséa
(Sakséni tuh
geus sabaraha metér-kubik cimata
nu sakeclak-sakeclak dipaké tumbal nyeungceurikan saksi-saksi jaman
nu teu kapaliré
teu kapiroséa!




Kertas Jarami
mangsi leuwih gancang nyaliara
saacan puisi aya.
jeroeun haté saha nu nyaho
waktu téh lain siluman, inyana
ukur sok ngiwat haiku ti jeroning
serat hareuras
nu nyicingan kertas jarami jeung rohangan

---

Wuni Kahujanan nalika wuni kahujanan, siga taya nu dikir, guneman,
atawa ngadu’a
cék tangkal wuni:
“sabab harepan kana hujan nu ngagebrét
ngilatkeun cahaya ti lemah nepi ka langit”
nalika éta tangkal wuni kahujanan tepi ka lantis...

---

Sihir Careuh cahaya bulan kalah ngajadikeun léngkahna terus kalangsu
jeung poho balik lamun teu sono nataku kana beuleum kijing
jeung  hawar-hawar sora suka bungahna kulawarga macangkrama
sanajan diri geus yatim piatu

---

Warna nu Ukur Nyimpang dina kembang angkrék kagungan téh wulandari aya warna beureum
anu lila-lila jadi layu. lain! warna éta nu ukur nyimpang mawa
sora ngirincing jiga sisit naga nu maluguran ti langit, di sisi
pangsaréan, satuluyna indit deui nyimpang di kembang angkrék
anu lianna. warna beureum saga?
lain, warnana warna beureum antara aya jeung taya

---

Haté Kuring Dikeramik Haté  kuring dikeramik ku sarupaning nu matak kataji, tapi kétang
kuring ukur ngawadul! tapi ketang eta teh bener!
hate kuring dikeramik  ku sarupaning zat pewarna liket,
sok geura mampir ka dieu, ka  hate kuring,
nguseupan catetan-catetan harian nu endah. tapi ketang kuring
ukur ngawadul! tapi ketang eta teh bener...